Het nagerecht

Realiserende dat ik deze blog schrijf als ik alweer thuis ben, maakt dat ik de laatste week van onze reis in een verhaal zal moeten verwerken omdat als ik eenmaal langer thuis ben geen kip deze blog nog gaat lezen.
Bij deze de afsluiting dus.

Be sure to wear some flowers in your hair.
De mist. De op twee na laatste stad die we deze reis aandoen wordt letterlijk en figuurlijk omgeven door mist. Daar staat de stad om bekend. Waar de stad echter nog bekender om staat, zijn de Golden Gate Bridge, de kabeltram, Alcatraz, de hippies onder leiding van Scott McKenzy en om het feit dat het de enige stad is in Amerika waar homo zijn niet levensgevaarlijk is. Over welke stad ik het heb? San Francisco.
Het is een stad die veel weg heeft van Europese steden. In San Francisco voelt het alsof je je in Parijs begeeft, maar dan zonder die arrogante fransozen. De meeste Europeanen die de stad bezoeken vinden het dan ook vaak de mooiste Amerikaanse stad.
Om San Francisco in stijl te bezoeken, staan we nog een keer op de camping. En wat voor een! De camping wordt gerund door bh loze Sandy, zoals wij deze moeder aller hippies genoemd hebben. More back to the 60's kan bijna niet. Maar we kijken wel uit op de oceaan en het is wederom een romantische locatie.
De camping is gelegen aan de wereldberoemde Highway 1. Deze snelweg loopt, al kronkelend, van San Francisco naar Los Angeles.
Zoals al eerder genoemd staat San Francisco in het teken van de mist en het is dan ook voor het eerst deze vakantie dat we te maken krijgen met een tegenvaller.
Een bezoek aan het gevangeniseiland Alcatraz, waar ik me zo op verheugd had, blijkt niet mogelijk te zijn. We krijgen te horen dat de tours door de gevangenis zijn uitverkocht tot 22 augustus. Dat is 2 weken!!! Nog nooit eerder heb ik meegemaakt dat een toeristische bezienswaardigheid zo ontzettend druk is. Flink balen, maargoed tot nu toe is het het enige dat ik deze maand niet heb kunnen doen.
De avonden in San Francisco hebben gevuld met een bezoek aan de bioscoop! Als echte filmliefhebber kan het natuurlijk niet zo zijn dat ik een bezoek aan een Amerikaanse bioscoop oversla.

Vanuit hier is het bruggetje naar de volgende stad snel gemaakt. Een gigantische stad waarin de filmhoofdstad van de wereld is gevestigd. Los Angeles en Hollywood.
Gedurende anderhalve dag gaan we hier voornamelijk op zoek naar film en al dat daar mee te maken heeft.
We is in deze een groot begrip. Tobias en Marleen kiezen ervoor om gezellig een dag naar Disney Resort te gaan. Jochen en ik gaan naar de Universal Studio's.
De tour door de studio is serieus geweldig! Zeker voor een filmliefhebber zoals ik. De sets van onder meer Psycho, Jurassic Park, War of the worlds, diverse westerns en comedies komen voorbij.
Daarnaast is er ook een Special Effects Show, waarin ze laten zien hoe bedriegelijk sommige dingen wel niet kunnen zijn.
De volgende dag bezoeken we de hotspots van Hollywood, Los Angeles slaan we over omdat dit een ontzettend saaie stad is. We zien onder andere het Hollywood sign, Rodeo Drive, de Walk of Fame, Beverly Hills en Mulholland Drive. Veel valt er helaas niet over te zeggen. Het is 'leuk' maar daar blijft het ook bij.
Of ik dat jammer vind? Nee niet echt. Ik was er gelukkig al goed op voorbereid dat het allemaal niet je-van-het zou zijn. Wat ik wel jammer vond is dat ik niet een nog dieper kijkje mocht nemen in de keuken van de grote studio's. Aan de andere kant wil ik dat misschien wel eigenlijk helemaal niet weten.

Na de filmhoofdstad rest ons nog een laatste stad. Een stad waarin we eigenlijk maar naar een plaats toe gaan. De dierentuin. De wereldberoemde dierentuin van San Diego. Waarom die zo wereldberoemd is? Tobias wist het antwoord; vanwege het fokprogramma met bedreigde diersoorten. Wat een mens al wel niet kan weten. De dieren huisvest tal val dieren die we in Nederland ook kunnen aanschouwen. Op twee na!
De pandaberen en de koala's. Deze dieren had ik nog nooit in het 'echt' gezien. Wel snap ik nu waarom ze zo onwijs populair zijn. Simpelweg omdat ze zo ontzettend grappig zijn.

En met de dierentuin van San Diego komt er een einde aan onze geweldige reis. Een reis die ons meenam naar New Orleans, Mexico, Las Vegas, National Parks, Hollywood, San Francisco en San Diego.
De vakantie is naast alle mooie dingen die we gezien hebben, de onderwerpen waarover we gesproken hebben en bijzondere gebeurtenissen ook muzikaal en literair flink ondersteund. Zoveel minder leuk was het geweest als we niet in Joshua Tree Park in zo'n beetje ieder popnummer deze boom hadden laten terugkomen of als we niet in het Spaanstalige Mexico op ieder pleintje de legendarische eerste zinnen van de Spaanse les van Bassie en Adriaan hadden ingezet of op de vliegvelden het vocaal hartverscheurende Mexico van de zangeres zonder naam. Ook hebben we Jokertje flink kunnen persifleren.
Al met al is het dus een kleine moeite om een paar artiesten, noem het kunstenaars, nog even in het zonnetje te zetten. Zonder hen was deze vakantie zoveel stiller geweest.
Zangeres Zonder Naam - Mexico
Bassie & Adriaan - Diverse nummers
Scott McKenzy - San Francisco
Animals - House of the Rising Sun
Carlo Boszhard - Aan de schijt

Daarnaast wil ik To, Marleen en Jochen ontzettend bedanken voor de geweldige tijd die we hebben gehad!

Tot zover!
Bedankt voor het lezen :)